De "LRV" (Lunar Roving Vehicle) werd ontwikkeld om de actieradius van astronauten op het maanoppervlak te vergroten en om wetenschappelijk interessante gebieden die zich verder van de landingsplaats bevonden, te verkennen en om er monsters te nemen. Het werd gebruikt tijdens de laatste drie van de zes maanlandingsmissies (Apollo 15 - 17). De foto rechts toont de eerste rover met astronaut Jim Irwin tijdens de eerste van drie excursies van de Apollo 15-missie.

Door het consistente lichtgewicht-ontwerp bedroeg de massa van de LRV slechts ongeveer 210 kg. De aandrijving gebeurde door vier elektromotoren (één per wiel), die van stroom werden voorzien door twee niet oplaadbare batterijen. De maximale actieradius bedroeg ongeveer 90 km. Dankzij een speciaal klapmechanisme was het mogelijk om de LRV ruimtebesparend in de maanmodule op te slaan. Het ontvouwt zich vanzelf wanneer het aan trekkabels uit de laadruimte wordt getrokken. Bijzonder interessant zijn de wielen die van gevlochten pianodraad zijn gemaakt. Daardoor waren ze zeer licht, bestand tegen enorme temperatuurverschillen en zorgden ze voor een goede vering van het voertuig. De banden waren zo filigraan dat ze niet eens het gewicht van het voertuig konden dragen onder de zwaartekrachtcondities van de aarde. Op de maan daarentegen waren ze voldoende stabiel voor een laadvermogen tot 490 kg. In totaal heeft de LRV tijdens zijn drie missies op de maan een afstand van 90,5 km afgelegd waarbij de grootste verwijdering van de maanveer 7,6 km bedroeg.