Onderzeer U9

11. t/m 12. oktober 2025
10. t/m 11. oktober 2026

Een hoogtepunt in Technik Museum Speyer is een originele onderzeeboot van de Duitse marine, die onze museumbezoekers ook van binnenuit kunnen bezoeken. De onderzeeboot U-9 werd gebouwd door Howaldtswerke-Deutsche Werft in Kiel en in gebruik genomen op 11 april 1967. De onderzeeboot is van type 205 en behoort daarmee tot de derde generatie Duitse onderzeeboten. Hij weegt 466 ton, is 46 m lang, 5 m breed en had een diepgang van 4 m. De nominale duikdiepte bedroeg 100 m en de bewapening bestond uit acht boeg-torpedobuizen. Naast de U-9 zijn er ook nog veel kleine onderzeeboten te zien in het museum.

Informatie over de onderzeeboot U-9
De U-9 dateert uit het jaar 1966 en werd in gebruik genomen in Kiel's Tirpitzhafen. In het kader van de vermindering van het militaire potentieel werd het in 1993 buiten gebruik gesteld. Tijdens zijn dienst reisde de U-9 174.850 zeemijlen af, wat overeenkomt met een afstand van acht keer om de aarde. Het schip bevond zich 16.478 uur en 11 minuten onder water, wat overeenkomt met een verblijf van een jaar en 11 maanden onder water. Het in Speyer tentoongestelde voertuig stond geregistreerd onder Nato-kenmerk S-188. Dankzij de speciale rompvorm behaalde de U-9 een hogere snelheid onder water dan (gedeeltelijk) boven water. De 21 bemanningsleden konden door het moderne onderwaterlocatiebepalingssysteem en de snorkelfaciliteiten dagenlang onder water blijven. De onderzeeboot werd aangedreven door twee viertakt-dieselmotoren van MB en twee voortstuwingsgeneratoren.

Na een buitengewone reis van meer dan 1000 kilometer arriveerde de voormalige onderzeeboot van de Duitse marine U-9 op 20 augustus 1993 in Speyer. De onderneming begon in Marinearsenal Wilhelmshaven, waar de boot sinds zijn buitendienststelling op 3 juni 1993 lag. De diepzeesleepboot Apollo met aan het roer kapitein Rypkema sleepte de onderzeeboot aan de haak door de Noordzee naar Rotterdam. Ten noorden van het eiland Wangerooge moest de sleepboot bij windkracht 9 omdraaien en weer terugvaren naar Wilhelmshaven. De onderneming ging vervolgens van start op 13 augustus 1993, met drie dagen vertraging. Er moesten 280 zeemijlen naar Rotterdam worden afgelegd. Na 36 uur reistijd arriveerde de sleepboot in de Nederlandse marinehaven Rotterdam. Een meesterlijke prestatie was het plaatsen van de 420 ton zware onderzeeboot op het ponton "Lastdrager 14". In het havenbekken werd het ponton verlaagd en twee sleepboten manoeuvreerden de onderzeeboot er overheen.

Duikers hebben de U-9 onderzeeboot aangepast om in de transportzadels te kunnen "zwemmen", die speciaal vervaardigd en aan het ponton bevestigd waren. Na deze werkzaamheden kwam het ponton met lading, een totaal gewicht van 1.875 ton, weer tevoorschijn en werd het ballastwater afgepompt. Daarna begon de 606 kilometer lange reis naar Speyer. Het Nederlandse speciale schip "Sirius" schoof de "Lastdrager" met de onderzeeboot erop voor zich uit. Er moest 1.500 ton worden verplaatst. Een deel van het transport verliep ook 's nachts, want de tijd drong. Aangekomen in Speyer werd de onderzeeboot op een speciale dieplader geplaatst en stapvoets over de landweg naar het museum vervoerd. Duizenden begeleidden het transport en gaven de U-9 als het ware een "escorte". Het duurde vijf weken voordat de U-9 klaar was voor de tentoonstelling en toegankelijk was voor de bezoekers.